Soñai, soñai...!

"Seica somos pr'esto

e señamolo pois

mais... 

sin tender pontes en demasía longas

unha ponte... há chegar xusto,

dunha beira autra!

na que... se recoñeza a cara dun home"

Uxío Novoneyra, Galiza Teima Viva.

Se te aburres búscame 

en Cima de Vila

aqui estou deitado 

no soutiño vendo soñar

ás follas de outono c

o verdor da primavera.

No meu peito quero gardar 

a voz da ponte de areas 

a soñar dunha beira autra con recoñecer

a cara dun ninguén, coma quen dí,

o labrego vello que cava mornamente

unha terra brava e mansa, agradecida.

Se queres soñar comigo

escoita ao tren rumbo a monforte

e ao río pasar cara peares

alí, alguén, agarda tecendo cinzas

pola nosa rosa dos ventos

polo noso amor adoecido

polos bicos que inda non lles demos

aos que amamos, os que nos valeron (papá)

os que constrúen esta historia dos bos

e xenerosos.

Cepas ho! da ribeira, estacas atarecidas

enclavadas por maos que as chantaron

rexas e ergueitas tal frontes quentes

e bocas suspirantes.

Como se foramos nós

de sermos que somos irmao,

Grande irmao boa xente

falando deica o mencer

mentres alguén se limpa ca mao.

Se ves a Cima de Vila

hai aquí unha cea de matanza 

e unha partida a agardarte...

Soños de home novo

a agardar... nas follas de outono.

A meus irmaos César Carvalhude e Inma Castro, que celebran a esta hora o seu aniversário en Compostela. Vaia para eles este pequeno agasallo. Umha aperta!