Pesquisar este blog

quarta-feira, dezembro 10, 2008

O mare e tu -Dulce pontes e un home



Adicado a ti, por agasallarme a marusía
de océanos con claridade
nun novo mencer que rexurde,

Sentir em nós
Sentir em nós
Uma razão
Para não ficarmos sós
E nesse abraço forte
Sentir o mar,
Na nossa voz,
Chorar como quem sonha
Sempre navegar
Nas velas rubras deste amor
Ao longe a barca louca perde o norte.

Ammore mio
Si nun ce stess'o mare e tu
Nun ce stesse manch'io
Ammore mio
L'ammore esiste quanno nuje
Stamme vicino a dio
Ammore

No teu olhar
Um espelho de água
A vida a navegar
Por entre o sonho e a mágoa
Sem um adeus sequer.
E mansamente,
Talvez no mar,
Eu feita espuma encontre o sol do teu olhar,
Voga ao de leve, meu amor
Ao longe a barca nua a todo o pano.

Ammore mio...

2 comentários:

AFP disse...

Dava para umha cançom pola sua musicalidade, e a mistura coa image plástica segue parecendo-me algo fantástico. Aguardamos mais achegas tuas.

albagal disse...

Obrigada ;)