.
Vino el poderoso a apagarnos con su fuerte soplido,
pero nuestra luz se creció en otras luces.
Sueña el rico con apagar la luz primera.
Es inútil, hay ya muchas luces y todas son primeras.
Manifesto Zapatista
 |
| Belem, Lisboa. |
Amor a noite tece
Tece corvos negros…
Ti traes ao moucho branco
Llo raposo, llo sol da maña de verao.
Polas correntes do río ven o canto teu
E no chiflo do tren o anceio de volver.
A facer nun beizo o inferno llo ceo.
Amor, non teño medo do lobo
Nin da escuridade que entre os piñeirais
Se tende aínda máis profunda e seria
Que aínda que a vida me deixou orfo
Acendeuse en min o facho da esperanza
E o lume da diáspora consume as horas que faltan
Para tanguer campas de gloria nunha alba
Onde os paxaros despertan á cidade
E traen para ela o ruído todo da aldea.
Amor, amar na noite na que vivimos
Para prendela alborada…
Non te preocupes amor, deixaos,
Deixa que os cabalos pasan
La luz será mañana para los más.
Nenhum comentário:
Postar um comentário