Pesquisar este blog

quinta-feira, dezembro 06, 2012

CONTRATO (SOCIAL?) EN TEMPOS DE CRISE




"El incidente ha terminado.
La canoa del amor se ha roto
contra los escollos de la vida corriente".
VLADIMIR MAIAKOVSKI,
poeta soviético nado en Maiakovski, cidade
cuxo nome tomou para sí.



Podo sentirme ¿poeta a secas? e enganarme co que
deixo de dicir,
coas charcas salinas que se me forman
por dentro, fervendo.
Volcán que non entra en erupción.
Contrato que non quero firmar.
Deixarse pisar ou pisar forte?

Enganarme e deixarme ser enganada
denigrando aos que coa súa morte
e a súa loita cara a cara desgarrada
foron ponte dos caminhos por facer.
...E seguir sendo poeta na turris eburnea.

Podo porén, pola contra,
correr o risco de dicir a verdade,
de ser poeta social
en honra á orixe do termo: socio.
Companheiro.
De entender ao outro -como habituo-,
e de tentar por unha vez, ser entendida.

Daquela recollería a verdade
do termo máis susceptíbel,
posto a salvo daquel que engana.
Daquela, daríase o incidente por rematado.

Nenhum comentário: