Pesquisar este blog

quarta-feira, outubro 31, 2012

CONSTRUINDO UMHA JANELA




No meu muro
construirei
-em paradoja lexicográfica-
cachote a cachote
e racha a racha nos ocos
a janela da que disposta a abrir
aspirarei o ar que chegue.

Lumieira,
agulha,
tranqueiros
e soleira
bem asentados
na trabaçom do muro
-que me cerca as mais das vezes-
faram da necesidade virtude
pra relocir cal fror no poio ou
conversa leda no parladoiro.


N.B. Racha: 1. Lasca, pedra pequena e afiada. 2. Rajada, golpe de vento.

Nenhum comentário: