De moras e moradas

Caracteres,

incluídos os espazos,

un ao lado do outro

-ben xuntiños-

puntos calcetados

dunha manta,

que nos agochaba

no sofá, ben quentiños.

- Aliméntome de sopa tentando quitar a friaxe -

Bate forte

o meu corazón

que as miñas

pálpebras non,

deixo caer bágoas

a cachón

mais non atopo

liberación.

- É unha pescada que se morde a cola -

Pola comisura

dos beizos

absorbo

a miña auga con sal,

e dende

que a volto tragar

xa estou

no mesmo silveiral.

- Podería alimentarme de moras -

De moras e moradas,

a do corazón

é a dos amigos,

sabes que podes

voltar sen de-mora,

pois es ti un ser

dos moi ben queridos.

- Tamén os recordos moran (alimentan) no noso corazón –