Poesía de Andrea Mallou II

Só umha mirada,
sobram as palabras.

Sem beijos, sem caricias,
nom fam falha.

Catro olhos atópanse
e desnúanse a alma.

Se te vexo sorrío

e se nom, suspiro.

Miro ó horizonnte.
Vexo todo e nom vexo nada.

*A ver se conseguimos que a autora se queira facer unha conta e escriba no desmembro :)