Pesquisar este blog

sexta-feira, julho 13, 2012

CONVERSAS DO CAFÉ

Nom há peor desgraça
có artista incomprendido
que bebe pra afogar as
penas em alcol. E despois
verbas injuriosas e agresivas.
A pequena aguanta e
suscribe após pra chorar
os berros que nom devolve.

O tío Generoso nunca
cobrava aos pobres,
sabía de onde vinha el.
E jamais falava de ninguém
porque sabia onde
acabaríamos tudos.

Em momentos puntuais
bem cumpría umha TV
na cocinha pra ficar
um bocadinho apampados
endiante dela. Isso sim,
cum sinal de precauçom
ao carom que advertisse:
"minto máis cá falo".
Mais na casa do pobre há
que comer umha cousa soa.
E a moita honra neste caso!

E ti, cabeça de melom,
passa a formar ao pelotón!





Nenhum comentário: