que conscientemente están selados
das palabras que son ditas
mentres se pronuncia tamén silenzo
e os ollos te miran con esperpento.
Agora o comprendo, néboa,
"tú. no lo comprendes, lo cantas tús orejas"
Mantenete só, alto na túa torre,
nunca digas nada que te comprometa
nin nada que non deba dicirse
porque todos saben a verdade
que sómente aínda tí descoñecías
deica que leas esta poesía.
Quizás sexa nunca, Quizás sexa...
el tabaco inocente, tonto, de tú mirada.
"Wait for it, it's tired and it's true
Wait for it, it's all she ever knew"
Nenhum comentário:
Postar um comentário