Wait for it

Volvo a ti cidade, a sentarme

Na túa beirarrúa e pisar túas pedras

Pequenas que nunca nos dixeron nada.

Quizáis volva a ti aínda máis

Para levar máis do que tanto nos deches.

Quizáis o sexa todo e quizáis nada.

Sempre tiven en ti e todo en ti o perdín.

Coas túas mozas soñadoras e a beleza da súa mirada

Coas túas neves no Faro e meu corazón disecado.

De tanto agardar sen agardarte

De tanto quererte mentres te esquezo

De tanto perder despois de perdelo todo.

Só, el camiña só pola túa Pontepedriña

E pola túa platerías amada

Coa túa Berenguela sempre eterna.

Para min nunca me quedou nada

Do que conquistei sacrificando o corpo

E tamén moitas aínda alma, en tí sempre cidade.