Sen esperanza tránsito
un tránsito sen ollos para a noite.
O teu pelo negro e ollos profundos
na beirarrúa ouveos de bocina
e o meu corazón nun puño
emburquillado entre os pés llos
berros.
Quero dicirche que me prestes atención
que son eu o único
que pode trazarlle fronteiras
as aberturas do mundo
que as deixo abertas
para que poidan correr corzos
en libre alvedrío
para que poida o sangue ferver
polas veas da primavera.
Palabras que se tragan
oídos que non oirían
ainda que palabras vomitara.
Nenhum comentário:
Postar um comentário