Poesías parar un círculo

Miro arredor de min mesmo
eu só me lambo e me masturbo
e como e cago e me corro
e soño só sobre min a miña dominación
do eu que combato aquí, dentro.
Está é a verdadeira verdade do poeta
finxidor que se engana a sí própio.
Esta poesía é pra min, de min, sobre min,
mais podería ser de ti sobre ti para ti
que nin tempo has de ter de lela
ocupado só en ti, na túa creación demiurxica
que só a túa cabeza concibe e que ninguén ve,
Máis  tamén eu creo e vivo e soño e durmo
e ronco mentres o roncón enérxico no silenzo
acribilla as balas do fusil biperino que tes por beizos.
Obi wan kenobi sempre estamos in terra aliena
temos que ocupala pra dicir que temos máis uso
para o abuso.
Eu só eu, simplemente ego coma ti
demócrata convencido de tí mesmo
da túa verdade da túa masturbación
do ego te absolvo da vida que nos fixo así.
Eu democrata que teño a razón.
alpha e omega, Xí, un circulo te arrodea.
Quen és ti? Quen eu? Quen aquel
ao que non podes ver e aqueles que sí?
Esto é de min pero podería ser de tí
que non o vas ler nin entenderás apenas
deitado sobre o divan das nosas dominacións.