Pesquisar este blog

quarta-feira, dezembro 07, 2011

Durmindo soñei que durmia e roncaba


A palabra liberdade
tantas veces pronunciada
as veces perdeu o seu significante.
O curso da correte levouna o río

Entre os lobos ouvea
e rite de su puta madre
fala de xamón, chourizos, polivalencia
traelle aos bárbaros o pelexo dun camaleón.

Mais só ti sabes que só
sómente certa militancia ten un prezo.
A verdade e a razón
os ideais en curso de desprezo.

Tece soños mentres ves
abril tecerse en decembro.
Eles pensarán que as máquinas
son arte e progreso.

segunda-feira, dezembro 05, 2011

Welcome to Europe

A liberdade destruída
dixo Celso sona a máquina
cheira a sabor metálico
na lingua e nas gorxas.

As feras da selva
ruxen alleas ao contrato social
furan, soplan, resoplan, recantean.
Teñen un nome aterrador.


A liberdade destruída ouvea
nas gadoupas dun gato de ollos negros,
nos seus miaños adoecidos
pola propulsión dun dedo no gatillo.


A liberdade destruída crea
potentes patentes de máquinas
desde unha natureza erma
que descoñeceu sempre o pacto social
a civilización ou a moral.
Non coñece o credo
os centros comerciais
onde van as señoras de ben.


O tempo conxélase
crea
de gatos taladros
de mofetas disolventes
de leóns coitelos
de homes escravos.

quinta-feira, dezembro 01, 2011

A cela de excel

A minha vida numha cela de excel
ordenada sistematicamente coma o alinhamento celeste
o meu dia por vias de tránsito diferênciadas
com linhas amarelas: perigo, precaçom
via láctea em ourense cara compostela em mente
sem mover-se da atiu.


Vendo cae-las folhas desde o cima dos salgueiros
ao moredo taladram, cortam, remacham, cocem.
Todo dentro dumha cela de excel
na que colhe o universo infindo dos sonhos
Escariados a través do chao do cemento
onde jacem as jatas modernas.

Esta é a vida desde umha cela de excel
dumha ovelha entalada no rebanho na súa colmea.
This is the new Jesus
a nossa senhora de ferro
o velho mago panteísta reducido
enclaustrado e ailhado na cela do excel.
Todo suma, resta, multiplica, divide, contabiliza...
Este é o progresso, a ciência inteira.




poema doutro século ao tránsito cara a modernidade.